Hij is een zij

Misschien herkennen jullie deze titel van het gelijknamige televisieprogramma van de Nederlandse Publieke Omroep KRO, gepresenteerd door Arie Boomsma en wat gaat over transgenders.

In dit blog vertel ik jullie hoe ik als kindertherapeut persoonlijk met genderdysfore kinderen in aanraking kwam.

Mag ik met de barbies spelen?

Nog maar 8 jaar was zij (toen nog hij) toen zij naar mijn praktijk kwam. Robert, een jongen die thuis gedragsproblemen liet zien en afwisselend vrolijk en enthousiast kon zijn, maar op andere momenten boos en verdrietig. De huisarts sprak van depressieve klachten.

Robert wordt doorverwezen naar mij. Van zijn moeder weet ik dat hij thuis barbies heeft. Ik vraag hem of hij die van mij weer eens wil fatsoeneren. Blij kijkt hij mij aan. “mag dat echt?”. Een uur lang zijn we samen op zoek naar passende kleding voor de poppen. Robert gaat helemaal op in het spel en geniet zichtbaar. Als hij een week later weer tegenover mij zit stel ik voor dat we beiden een tekening maken van hoe we er graag uit zouden willen zien. Robert maakt een tekening van een meisje. “ Ik wil graag een meisje zijn want dan kan je leukere dingen doen”. “Hoe zou het voor je voelen als je meisjeskleding aan zou hebben?” vraag ik hem. “ Daar ga ik eens over nadenken” is zijn antwoord.

Bij de derde sessie staat Robert een beetje geheimzinnig en verlegen voor de deur. In zijn hand een plastic tasje dat hij wat zenuwachtig verfrommelt. “Ik heb meisjeskleren meegenomen. Wil je ze zien?” Ik loop mijn praktijkruimte in en geef aan dat hij zich mag omkleden in de gang. Na enkele minuten gaat de deur open. En daar staat ze dan. Rosalie. Nog wat schoorvoetend, maar ze straalt.

Ik wil als meisje naar school

Rosalie heeft fantastische ouders die snel oppikken dat Rosalie een transgender kind is. Genderdysfore kinderen noemen wij hen, of kortweg genderkinderen. In het geval van Rosalie een meisje geboren in het lichaam van een jongen. Aan de andere kant zijn er jongens die geboren worden in het lichaam van een meisje

Rosalie wil nu niets liever dan als meisje naar school. We zijn ondertussen 5 maanden verder. School geeft aan dat het hen beter lijkt als zij nog even wacht om als Rosalie naar school te gaan. “ Het zit me dwars dat meisje ding ” vertelt Rosalie. “ Het gaat nog moeilijk worden want het kan niet in een keer”.

Thuis wordt zij ondertussen weer drukker omdat zij op school een rol moet spelen.” Ik voel mij niet meer thuis op deze school. Ik kan hier niet mezelf zijn”, vertelt zij mij.

Er komt een onderzoek aan de VU in Amsterdam en na gesprekken met ouders, Rosalie en mij krijgt Rosalie 10 maanden na ons eerste contact de diagnose genderdysforie. Deze diagnose is nodig om voordat zij in de puberteit komt met oa. hormoonremmers te kunnen starten.

Omdat school niet weet hoe zij om kunnen gaan met kinderen als Rosalie, wordt gekozen voor een andere school. Rosalie heeft het er erg naar haar zin. “ ik ben opgelucht dat ik nu als meisje rondloop”

Hoe gaat dat als ik later verliefd word op een jongen?

Na de schoolverandering lijkt er weer even rust te zijn in het hoofd van Rosalie. Er is een jaar verstreken na haar eerste bezoek aan mij en zij komt nog steeds maandelijks bij mij in de praktijk. Andere vragen komen nu bij haar op zoals hoe het zal zijn als ze verliefd wordt en hoe operaties gaan. Veel vragen kan Rosalie met haar ouders bespreken. Samen met hen heeft zij ondersteuning gevonden via de patiëntenorganisatie “ transvisie” en gaat zij naar bijeenkomsten van Berdache, een onderdeel van transvisie. Hier heeft Rosalie andere genderkinderen ontmoet met wie zij nu een fijne vriendschap heeft. Toch  blijft zij het fijn vinden ook met mij van gedachten te wisselen. We zoeken samen op internet naar vragen waar ik niet altijd een antwoord op heb, maar vooral blijven we bij de kern. Hoe is het voor jou Rosalie? We praten en lachen veel, want dat kan zij gelukkig nu weer goed.

En steevast kruipt ze als haar moeder haar komt halen even achter de piano voor de vlooienmars om het bezoek nog even te rekken. Rosalie, een meisje dat net als andere meisjes van haar leeftijd fantaseert over haar toekomst, maar die hier  net iets meer vragen over heeft.

Door jou kan ik gewoon een meisje zijn

Rosalie is ondertussen 10 jaar en komt nu om de maand met mij bijpraten in mijn praktijk. Vorige week keken we op haar vraag naar een stukje uit het televisieprogramma “hij is een zij”. Aan het woord was een 20 jarige die pas sinds kort begonnen was met hormonen en nu als meisje een operatie aan de stembanden overwoog vanwege haar zware stem. “ Wat fijn voor jou Rosalie dat jij er al op jonge leeftijd achter kwam”, merkte ik op. “Nee Jacqueline. Dat heb jij gedaan”, was haar antwoord. “Dank je wel” zei ik haar “Maar je hebt het zelf gedaan. Ik heb je alleen maar geholpen het duidelijk te maken voor jezelf”

Rosalie, dank je wel voor al onze fijne gesprekken

(Robert en Rosalie zijn niet de werkelijke namen)

Wil je meer weten over dit onderwerp?  Klik dan hier of kijk op de site van transvisie www.transvisie.nl